Reklama | ||||||
DzielnyTata> Akcja świat, czyli opieka naprzemienna na świecie | ||||||
Reklama | ||||||
akcja: prawo rodzinne na świecie Piecza /opieka wspólna /naprzemienna w krajach europejskich.na podstawie Europejska Sieć Sądownicza –władza rodzicielska opracowanie Forum Matek przeciw dyskryminacji ojców niżej opracowania ojców
NIEMCY Władza to piecza nad dzieckiem, zarządzanie jego majątkiem, a także prawo do styczności z dzieckiem i obowiązek alimentacyjny. W rozwodzie nie ma znaczenia zasada winy, jedynie zasada rozpadu związku. Zasada wspólnej opieki nad dziećmi obowiązuje niezależnie od rozpadu związku. Jeśli jeden z rodziców żąda pieczy nad dzieckiem, musi to udowodnić, że jest to sensowne, logiczne i sprzyja dobru dziecka. Zarzuty bezpodstawne wobec drugiego rodzica są karane. W razie podania niesłusznych zarzutów, niezgodnych z prawdą karze podlega tzw. oszustwo procesowe. Jako zasadę stosuje się po rozstaniu rodziców OPIEKĘ WSPÓLNĄ/do której należy opieka równoważna/. Przeniesienie opieki na jednego rodzica jest stosowane wyjątkowo , w przypadkach zagrożeń dla dziecka .Zasada styczności z dzieckiem i obowiązek alimentacyjny włączone są do władzy rodzicielskiej. W Berlinie/sądy mają swoją linię orzeczniczą/ zasadą jest ,ze co dwa tygodnie od piątku wieczór do niedzieli rano dzieci przebywają u rodzica nie sprawującego wyłącznej opieki. Sposób sprawowania władzy rodzicielskiej pozostawiono do decyzji rodziców. Nie ma ingerencji prawa w tym zakresie . Gdy rodzice nie mogą się domówić co do zakresu sprawowania pieczy mogą wystąpić do Urzędu ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży/Jugendamt/ lub innych zajmujących się sprawami małoletnich z wnioskiem o pomoc we wspólnym uzgodnieniu sposobu opieki nad dziećmi. Funkcjonują także mediacje. Takie uzgodnienia są podstawą dla sądu także w przypadku uzgodnienia sprawowania władzy wyłącznie przez jednego rodzica. Roszczenia alimentacyjne, które są składnikiem władzy rodzicielskiej są uregulowane prawnie w tabeli. W tabeli jest wykazana wysokość kosztów utrzymania dziecka w zależności od wieku i stanu majątkowego osoby zobowiązanej do utrzymania. Określono kwotę minimalną, która jest prawnie wymagana. 14 letnie dzieci mogą same decydować o pobycie u ojca lub matki albo w opiece na przemian. SZWECJA Władza rodzicielska jest zapisana prawnie jako odpowiedzialność rodzicielska związana z opieką nad dzieckiem, miejscem jego zamieszkania , dostępem do dzieci ./ czyli stycznością zg. z prawem UE/.W przypadku rozstania rodziców wspólna opieka wciąż obowiązuje, z zasady. Sąd może na wniosek uzasadniony zakończyć wspólna opiekę i przyznać opiekę wyłączną. Jeśli rodzice są zgodni co do zakończenia wspólnej opieki , mogą to rozstrzygnąć w ramach porozumienia bez angażowania sądu. Muszą jednak takie porozumienie zatwierdzić przez Komitet Opieki Społecznej. To samo dotyczy uzgodnienia kto będzie z dzieckiem mieszkał i jaki będzie miał drugi rodzic dostęp do dziecka. Jeśli nie uzgodnią i wystąpią na drogę sadową sąd decyduje: o opiece zamiennej, wspólnej , lub opiece wyłącznej, o miejscu zamieszkania dziecka z jednym , czy na przemian z każdym rodzicem a także o dostępie do dziecka. Wspólna opieka oznacza, że muszą wspólnie decydować o kwestiach związanych z opieką nad dzieckiem. Muszą się zgadzać we wszystkich sprawach. Każda strona ponosi swoje koszty związane ze wspólną opieką zamienną. W 96% dzieci zachowują prawo do wspólnej opieki/.Opieka zamienna orzekana jest w tydzień/tydzień, nie koniecznie co do zmiany miejsca zamieszkiwania dziecka . Obowiązuje ona co do weekendów, wakacji , dni wolnych. Bardzo ważne. Wyniki badań szwedzkich psychologów terapeutów- rodziny Gunnara i Bengte Oberg zawarte w książce DOROSŁE DZIECI ROZWODNIKÓW OPOWIADAJĄ dowiedli, że dzieci które mieszkały na zmianę raz u taty raz u mamy zyskały po prostu lepsze kontakty z rodzicami, niż te które miały tylko kontakty w soboty lub niedziele. Obergowie postawili tezę ,że dzieci mają ogromne zdolności adaptacyjne a o ich poczuciu bezpieczeństwa decyduje nie to czy zawsze śpią pod tym samym dachem, ale to czy mają kontakt z kochanym rodzicem , do którego tak nie tęsknią jeśli z nim przebywają , a krótkie rozstania powodują silną więź i dzieci doskonale się rozwijają. Obergowie zwrócili uwagę na małe dzieci. Małe dzieci szybciej przyzwyczają się niż starsze do wspólnego przebywania. Bezwarunkowo akceptują nawet drugą rodzinę ojca lub matki . Nazywają się dziećmi „bonusowymi” i nie cierpią z powodu rozstania z rodzicem. Zasada opieki zamiennej w Szwecji ma już swoje ramy. Ojciec jedzie po dziecko, matka je odbiera. WŁOCHY Władzę rodzicielską sprawują oboje rodzice do czasu gdy dziecko osiągnie pełnoletniość. Kwestię władzy rodzicielskiej w przypadku rozstania rodziców rozstrzyga sąd .Nie ma obowiązku składania porozumienia. Może być ale nie musi. Sąd może przyznać opiekę wspólną lub naprzemienną o których to rodzajach mówią wprost przepisy dot. rozwodów i separacji .W razie opieki wspólnej obowiązują zasady przyznawania prawa o ograniczonym czasie przebywania z dziećmi .Ustala się także równocześnie utrzymywanie kontaktów z dziadkami i określa się zasady spotkań. Wspólne wychowywanie dzieci ma wpływ na koszty utrzymania dziecka . Wspólne wychowywanie dzieci przez oboje rodziców i utrzymywanie z nimi styczności jest szczególnie podkreślone w prawie włoskim i ma znaczenie w odniesieniu do małych dzieci .Włochy jako pierwsze w orzeczeniu sądowym wprowadziły w życie zasadę centrum życiowego dziecka . Polega ona na tym że dziecko jako rezydent pozostaje w mieszkaniu , zmieniają się tylko opiekunowie , tj rodzice na zmianę co dwa tygodnie opiekują się dzieckiem. Taką praktykę- do zastosowania przez polskie sądy jako najlepszą z praktyk- popiera pan Paweł Jaros sędzia były Rzecznik Praw Dziecka a obecnie GŁ. Specjalista w Ministerstwie Sprawiedliwości/ wypowiedź na konferencji w UKSW 13 marca 2012r / . ANGLIA I WALIA Władzą rodzicielską jest piecza sprawowaną przez oboje rodziców. Para nie będąca małżeństwem uzyskuje władzę rodzicielska w drodze porozumienia z matką lub przed sądem .Po rozwodzie/ rozstaniu oboje rodzice zachowują władzę , która może być odebrana przez sąd .Jeśli rodzice nie mogą się porozumieć co do sprawowania wspólnej władzy obowiązuje mediacja a następnie porozumienie , które rejestruje sąd. Obowiązuje OPIEKA WSPÓLNA która ma charakter opieki naprzemiennej. Dziecko na zmianę zamieszkuje u obojga rodziców. Sąd ustala jaki czas dziecko spędza z jednym a jaki z drugim rodzicem. Taka decyzja ma wpływ na wysokość alimentów. Sądy nie decydują o alimentach . Ustala je Agencja Alimentacyjna. SZKOCJA Władza rodzicielska określona została jako odpowiedzialność rodzicielska – zgodnie z przepisami EU. W Szkocji funkcjonuje Ustawa o dzieciach , która jasno określa ze odpowiedzialność rodzicielska powinna być wykonywana razem. Rodzice wg zasady mogą dokonywać uzgodnień co do miejsca i okresowego zamieszkiwania dziecka . Jeśli się nie porozumieją musza wystąpić do sądu o NAKAZ regulujący sporną kwestię odpowiedzialności rodzicielskiej. Sądy kierują się w swoich orzeczeniach Ustawą o dzieciach . Ustalają nakazowo uczestniczenie obojga w wychowaniu wspólnym potomstwa, ustalają terminy zamieszkania dziecka z każdym lub wydają nakaz z zamieszkania z jednym ustalając nakaz kontaktów .O wspólnym wychowywaniu dzieci decydują rodzice sami- zawierają w określonej przez prawo formie umowę, podpisują przez świadków i rejestrują w Księdze Rady i Sesji Szkockiego Urzędu Rejestrowego. IRLANDIA Prawo Irlandii stanowi ze rodzic posiadający władzę rodzicielską nad dzieckiem nie może jej się zrzec. Przy rozstaniu rodziców nie traci się władzy rodzicielskiej .Władza nie ustaje z chwilą rozwodu, nie może być ograniczana. Rodzice muszą zawrzeć porozumienie. Jeśli nie są małżeństwem są zobowiązani do zawarcia porozumienia, które określa stosowne rozporządzenie. Porozumienie podpisują w obecności świadków i składają w Wydziale Opieki i Ochrony w Sądzie . Jeśli są małżonkami muszą uzgodnić między sobą w jaki sposób będą spełniać obowiązki rodzinne. Z tym uzgodnieniem występują do sądu . Zasadą jest, że rodzice wspólnie sprawują opiekę nad dziećmi po rozstaniu. AUSTRIA Prawo rodzinne Austrii posługuje się pojęciem opieka dla zdefiniowania odpowiedzialności rodzicielskiej nad dziećmi . W przypadku rozwodu wspólna opieka jest zachowana - nie jest zmieniana, ale rodzice muszą dostarczyć do sądu porozumienie w sprawie głównego miejsca pobytu dziecka . Polubowne porozumienie musi być wypracowane. W koniecznych wypadkach wiąże się to z arbitrażem, ponieważ prawo do dziecka musza rodzice ustalić wspólnie i arbitraż musi okazać się skuteczny do przeprowadzenia pozwu rozwodowego . Opieka wspólna – równoważna lub naprzemienna orzekana jest na wspólnie uzgodniony wniosek. Jeśli nie ma porozumienia, lub gdy drugi rodzic odmawia , sąd ustala władzę dla jednego rodzica samodzielnie . SłOWENIA Zanim rodzice wniosą pozew do sądu muszą uzgodnić zasady decydowania o istotnych sprawach dziecka/miejsce zamieszkania , opiekę zdrowotną , opiekę przedszkolno- szkolną , wybór zawodu, poruszanie się po kraju i za granicą/ .Jeśli nie mogą dojść do porozumienia mogą zwrócić się o pomoc do Ośrodka Świadczeń Społecznych. Porozumienie podlega zatwierdzeniu przez sąd w drodze wydania nakazu w trybie postępowania niespornego .Jeśli nie uzgodnią- sąd sprawdza czy podjęli próbę porozumienia w ośrodku świadczeń społecznych / muszą złożyć zaświadczenie z ośrodka / Muszą podczas rozprawy wspólnie zdecydować o opiece nad dziećmi . Zarówno ośrodki jak i sądy nakłaniają rodziców do sprawowania opieki wspólnej i spełniają rolę mediatorów . Bardzo rozpowszechnione jest prawo do kontaktów dziecka z rodzeństwem , dziadkami i krewnymi . BELGIA, HOLANDIA Separacja lub rozwód nie ma żadnego wpływu na zasady przenoszenia praw do władzy rodzicielskiej. Przed rozwodem muszą rodzice wskazać w umowie jakie środki zostaną podjęte w odniesieniu do sprawowania pieczy , prawo do kontaktów , administrowania majątkiem dziecka, oraz szczegółowe ustalenia dot. wkładu każdego z rodziców w utrzymanie dzieci , kształcenie,- na czas rozprawy sądowej i po zakończeniu . Muszą być w umowie szczegółowo zawarte ustalenia dot. miejsca zamieszkania , miejsca gdzie zostanie wpisane do rejestru ludności – zgodnie z porządkiem publicznym . W przypadkach spornych prokurator występuje o opinie o sytuację dzieci. Sąd zatwierdza umowę. Zasadą jest ,że pieczę sprawują wspólnie po rozstaniu , Opieka naprzemienna wspólna równoważna jest powszechnym unormowaniem. FRANCJA Separacja i rozwód nie wymusza żadnego szczególnego skutku na zasady powierzenia obojgu rodzicom władzy rodzicielskiej . Prawo dopuszcza formę ugody w sprawach miejsca zamieszkania dziecka w jednym miejscu, lub na przemian u jednego i drugiego rodzica. Umowę zatwierdza sąd .Gdy umowy brak , orzeka sąd , kierując rodziców na mediacje . Zasadą jest że wykonują władzę wspólnie. Zasadą jest ,że jeśli jeden rodzic mieszka z dzieckiem drugi ma nieograniczone prawo przyjmować dziecko w swoim domu . Ten rodzic z którym dziecko nie mieszka na stałe musi być przez drugiego rodzica informowany o ważnych decyzjach dotyczących życia . Małżonek który wniósł sprawę o rozwód zobowiązany jest do wypłacania świadczenia alimentacyjnego na rzecz pozwanego . HISZPANIA Z zasady prawa rodzicielskie po rozstaniu rodzice zachowują bez zmian . Obowiązuje zasada wysłuchania dziecka które ukończyło 12 lat -przez sąd . Obowiązuje przedstawienie porozumienia w sprawie sprawowania pieczy przez oboje. Jednemu przyznaje się władzę tylko w wyniku wzajemnego porozumienia . Ugoda rodziców musi zawierać wyraźne określenie sprawowania opieki nad dzieckiem wspólnie/naprzemiennie w tych okresach czasu , w których przebywa z danym rodzicem , tryb kontaktowania się podczas sprawowania tej opieki ,sposób korzystania z domu rodzinnego rodziców ,świadczenia- pieniężne bądź świadczone w formie zabezpieczenia codziennego . Ugoda jest ratyfikowana przez sąd. Jeśli ugody nie są w stanie przedstawić następuje postępowanie sporne i sąd orzeka najlepsze dla dziecka rozwiązanie . POLSKA W wypadku rozstania rodziców kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje złożenie porozumienia rodzicielskiego. Utrzymanie władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców jest zależne od złożenia w sądzie takiego porozumienia uzgodnionego przez oboje rodziców. Jeśli porozumienia nie przedstawią rodzice art. 58 i 107 k.r.o nakazuje z urzędu ograniczenie jednemu rodzicowi władzy rodzicielskiej do istotnych spraw dziecka , którymi są wg zwyczaju decydowanie o wyborze szkoły, decydowaniu w sprawach ratowania życia, wyboru zawodu . Prawo nie zakazuje ani nie nakazuje sprawowania przez rodziców pieczy wspólnej równoważnej lub naprzemiennej . Równoważnej tzn. z symetrycznym przebywaniem w miejscu zamieszkania matki i ojca , naprzemiennej tzn. przebywanie na przemian np. miesiąc, dwa tygodnie u ojca i matki lub w miejscu stałym CENTRUM ŻYCIOWYM – gdzie rodzice się zmieniają, a dziecko nie jest przewożone. Mimo że ojcowie wnioskują pieczę/opiekę naprzemienną, gdy jest ona realna, sądy bardzo rzadko stosują tę zasadę .Kierują się opiniami RODK , które z zasady przeciwne są opiece równoważnej szczególnie w odniesieniu do małych dzieci. Jest to zwyczaj nie mający uzasadnienia naukowego , a doświadczenia badawcze Szwecji przeczą tym standardom. Kierowanie na badania rodzicielskie do rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych/RODK/ jest bezprawne. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w tej sprawie nie ma podstawy ustawowej. O uchylenie tego rozporządzenia Forum Matek skierowało wniosek do Premiera i do Rady Ministrów na podstawie art.149 ust 2 Konstytucji RP. W tej sprawie wypowiedziało się także Biuro Spraw Konstytucyjnych Prokuratury Generalnej podważając zasadność badań w RODK. Forum Matek przedstawiło Ministerstwu Sprawiedliwości oraz Rzecznikowi Praw Dziecka projekt zmian prawa rodzinnego. Dotyczy on zmian w art. 58 i 107 k.ro oraz wprowadzenia obligatoryjnej pieczy równoważnej i naprzemiennej , tak aby dziecko przy rozstaniu rodziców nie płaciło najwyższej ceny- nie będąc stroną procesu rozwodowego , w związku powszechną zasadą przyznawania opieki nad dzieckiem tylko matkom z jednoczesnym ograniczeniem władzy rodzicielskiej ojcu i przyznawaniem mu cztero godzinnych kontaktów raz na dwa tygodnie w miejscu zamieszkania matki . Sprawowanie opieki naprzemiennej sądy uznają za niedopuszczalne a jedynym uzasadnieniem jest slogan -dobro dziecka . Dobro dziecka nie jest zdefiniowane w prawie polskim , stało się słowem – wytrychem . Zmiany w prawie rodzinnym powinny dotyczyć zakazu wywożenia dzieci poza miejsce ich wspólnego wychowywania i uznania alienacji rodzicielskiej za przemoc. Państwo nie może tak szeroko ingerować w dobro rodzinny i dobro dziecka i jego interesy. Nikt bardziej nie jest czujny jak rodzice. Ofiarą rozstań rodziców- sady wspólnie z RODK uczyniły dziecko! Rzecznik Praw Dziecka w piśmie skierowanym do Marszałka Senatu w 2009r w wyniku oświadczenia Senatora Grzegorza Wojciechowskiego dot. rozłamu w polskich rodzinach i cierpień dzieci – wypowiedział się za wprowadzeniem opieki naprzemiennej /pismo ZSR/070/1-2/2009/KC, podkreślając, że wprowadzenie opieki naprzemiennej jest wyborem mniejszego zła od przykrej w skutkach zarówno dla rodziców jak i dla dziecka , walki o sprawowanie nad nim bezpośredniej, samodzielnej opieki . Rzecznik Praw Dziecka powołał w lipcu 2012r Komisję Kodyfikacyjną ds. prawa rodzinnego . Jednak do dnia dzisiejszego nie są znane kierunki prac tej komisji ani propozycje zmian prawa . Opracowanie FORUM MATEK Janina Fabisiak Warszawa 4 stycznia 2013r
Andrzej Miedzyn - Prawo rodzinne w Szwecji
a zastanawiałeś się jakie jest prawo rodzinne w Brazylii
Ustawa brazylijska przeciw alienacji
rodzicielskiej
- LEI
Nº 12.318 Ustawa o alienacji rodzicielskiej z 26 sierpnia
2010 r.;
Art. 1o Niniejsza Ustawa dotyczy alienacji rodzicielskiej. Art. 2o Za akt alienacji rodzicielskiej uznaje się ingerencję w psychikę dziecka bądź młodocianego dokonywaną lub indukowaną przez jednego z rodziców, przez dziadków lub przez tych, którzy sprawują władzę, opiekę lub nadzór nad dzieckiem lub młodocianym i dążą do wyparcia rodzica lub powodują szkodę w ustanowieniu lub podtrzymaniu więzi z nim (drugim rodzicem). Pojedynczy akapit. Przykładowe formy alienacji rodzicielskiej, oprócz aktów uznanych za takie przez sędziego lub potwierdzonych przez biegłych, praktykowane bezpośrednio lub przy pomocy osób trzecich: I - przeprowadzanie kampanii dyskwalifikacji postępowania rodzica w wykonywaniu (przez niego) ojcostwa bądź macierzyństwa II – utrudnianie wykonywania władzy rodzicielskiej; III - utrudnianie kontaktu dziecka lub młodocianego z rodzicem; IV – utrudnianie korzystania z uregulowanego prawa do życia rodzinnego; V – celowe pomijanie (w informacji udzielanej) rodzicowi istotnych informacji osobowych (dotyczących) dziecka lub młodocianego, w tym edukacyjnych, medycznych i zmian adresu; VI - przedstawianie fałszywych oskarżeń przeciwko rodzicowi, przeciw jego rodzinie lub przeciw dziadkom, aby zapobiec lub utrudnić im współżycie z dzieckiem lub młodocianym; VII - zmiana miejsca zamieszkania do odległej lokalizacji bez uzasadnienia, mająca na celu utrudnienie współżycia dziecka lub młodocianego z drugim rodzicem, z jego rodziną lub dziadkami Art. 3o Praktykowanie aktu alienacji rodzicielskiej narusza podstawowe prawo dziecka lub młodocianego do zdrowego współżycia rodzinnego, uniemożliwia realizację uczuć w relacji z rodzicem i grupą rodzinną, jest nadużyciem moralnym wobec dziecka lub młodocianego oraz naruszeniem obowiązków związanych z władzą rodzicielską lub wynikających z opieki lub kurateli. Art. 4o Podczas, gdy zgłoszono dowód alienacji rodzicielskiej ze zgłoszenia lub z urzędu, poprzez działanie celowe lub incydentalne, w każdej chwili postępowania procesowego, postępowanie (w tej sprawie) będzie miało charakter priorytetowy, a sędzia orzeknie niezwłocznie, po wysłuchaniu prokuratora, niezbędne środki tymczasowe w celu zachowania integralności psychicznej dziecka lub młodocianego, dla zapewnienia ich współistnienia z rodzicem lub ułatwienia skutecznego zbliżenia między obojgiem rodziców, jeśli w ogóle (to możliwe). Pojedynczy akapit. Zapewni się dziecku lub młodocianemu i rodzicowi minimalną gwarancję asystowanego kontaktu, z wyjątkiem przypadków, gdy istnieje realne niebezpieczeństwo urazu fizycznego lub psychicznego dziecka lub młodocianego, potwierdzonych przez biegłego, ewentualnie przez wyznaczonego przez sędziego na asystenta tych wizyt. Art. 5o Jeżeli istnieją dowody (wskazujące na) praktykę alienacji rodzicielskiej w kontakcie bez nadzoru, celowe lub przypadkowe, sędzia, jeśli jest to konieczne, wyznaczy konieczność wykonania ekspertyzy psychologicznej lub biopsychospołecznej. § 1o Sprawozdanie biegłego będzie oparte na szerokiej ocenie psychologicznej lub biopsychospołecznej, w stosownych przypadkach, również osobistym wywiadzie ze stronami, badaniu akt sprawy, historii relacji małżeństwa i separacji, chronologii zdarzeń, ocenie osobowości osób zaangażowanych oraz badaniu, w jaki sposób dziecko lub młodociany manifestuje ewentualne zarzuty przeciwko rodzicowi. § 2o Ekspertyza będzie wykonana przez profesjonalistę biegłego lub wykwalifikowany zespół interdyscyplinarny, w każdym przypadku posiadających wymagane, potwierdzone (w praktyce) lub akademickie doświadczenie w diagnozowaniu przypadków alienacji rodzicielskiej. § 3o Ekspert lub wielodyscyplinarny zespół przypisany do weryfikacji występowania alienacji rodzicielskiej mają okres 90 (dziewięćdziesięciu) dni na złożenie raportu, który może być przedłużony tylko na mocy postanowienia sądu na podstawie szczegółowego uzasadnienia. Art. 6o W przypadku stwierdzenia zachowań typowych dla alienacji rodzicielskiej lub wszelkich zachowań, które utrudniają dziecku lub młodocianemu współżycie z rodzicem - działaniach celowych lub przypadkowych, sąd może, łącznie lub nie, bez uszczerbku dla należytej odpowiedzialności cywilnej lub karnej oraz przy szerokim wykorzystaniu odpowiednich instrumentów prawnych w celu zahamowania lub złagodzenia ich efektów, w zależności od ciężkości danego przypadku: I – stwierdzić występowanie alienacji rodzicielskiej i ostrzec alienatora; II – rozszerzyć zasady współżycia rodzinnego na korzyść rodzica alienowanego; III – nałożyć grzywnę na alienatora; IV – orzec wsparcie psychologiczne i / lub biopsychospołeczne; V – orzec zmianę sprawowania pieczy na pieczę naprzemienną bądź zmianę miejsca zamieszkania (do rodzica alienowanego); VI – orzec o zabezpieczeniu miejsca pobytu dziecka lub młodocianego (???); VII – orzec o zawieszeniu (u nas ograniczeniu) władzy rodzicielskiej; Pojedynczy akapit. W przypadkach nadużycia zmiany adresu, niewykonalności lub przeszkód we współżyciu rodzinnym, sędzia może również odwrócić obowiązek (???) zabrać lub usunąć dziecko lub młodocianego z miejsca zamieszkania rodzica, podczas naprzemiennych okresów życia rodzinnego. Art. 7o Przyporządkowanie lub zmiana opieki dadzą pierwszeństwo rodzicowi, który umożliwia skuteczne współżycie dziecka lub nastolatka z drugim rodzicem w przypadkach gdy wspólna opieka nie jest możliwa. Art. 8o Zmiana miejsca zamieszkania dziecka lub młodocianego nie ma znaczenia dla określenia kompetencji związanych z działaniami określonymi w prawie do życia rodzinnego, chyba że w wyniku porozumienia pomiędzy rodzicami lub decyzji sądu. Art. 9o (uchylony) Art. 10. (uchylony) Art. 11. Niniejsza ustawa wchodzi w życie w dniu jej opublikowania. Brasília, 26 sierpnia 2010; 189o da Independência e 122o da República.
Prawo kanadyjskie !!!! - czy to nie jest pełny zapis naszych
postulatów?
|
Znasz nasze akcje?
|
|||||
|
|
|||||
DzielnyTata.pl
|