|
akcja senat-16
Senat - petycja do Senatu styzeń 2016
ttp://petycje.com.pl/
podpisz tam petycję
pdf
DO:
Senat Rzeczypospolitej Polskiej
Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji
Ul. Wiejska 6 , 00-902 Warszawa
Działając na podstawie art. 2.1 Ustawy z dnia 11 lipca 2014r. o
petycjach (Dz.U. 2014 poz. 1195) – zwanej dalej Ustawą o petycjach,
działając w interesie własnym na podstawie art. 2.2. pkt 2 Ustawy o
petycjach, oraz działając w interesie publicznym na podstawie art. 2.2
pkt 1 Ustawy o petycjach domagam się:
-
Przestrzegania przez Rzeczpospolitą Polską art. 8 Europejskiej
konwencji praw człowieka (pełna nazwa: Konwencja o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności – ratyfikowaną Ustawą z dnia 2
października 1992 roku o ratyfikacji Konwencji o Ochronie Praw
Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1992r. Nr 85, poz.
427)),
- Usunięcia z art. 58 § 1a i art.
107 § 2 Ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy
zapisu: „Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej
jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do
określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka,
jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.”,
- Wprowadzenie do porządku
prawnego – tj. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz Kodeksu
postępowania cywilnego – nadrzędnej zasady ustalania opieki
naprzemiennej nad dzieckiem w przypadku rozstania się rodziców.
Uzasadnienie
Dnia 2 października br. większością głosów (46 za
przy 2 wstrzymujących się) na 36 posiedzeniu została przegłosowana
rezolucja 2079 (2015) Rady Europy w sprawie “Równość i wspólna
odpowiedzialność rodzicielska: rola ojców“ [1] [2]. Dotyka
ona wielu aspektów działania wymiaru sprawiedliwości wobec małoletnich
dzieci. Rada Europejska zauważa, że ojcowie w obliczu prawa, praktyk i
uprzedzeń są pozbawieni możliwości utrzymywania relacji z dziećmi. Rada
Europy wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia w swoich
ustawodawstwach planów rodzicielskich, promowania odpowiedzialności i
równości rodzicielskiej oraz wspólnego zamieszkania dziecka z każdym z
rodziców. Rezolucja ta stanowi zbiór rozwiązań i dobrych praktyk w
sferze prywatnej i rodzinnej promującą równość kobiet i mężczyzn.
Rada Europy w przedmiotowej Rezolucji odwołuje się do treści art. 8
Europejskiej konwencji praw człowieka, która to Konwencja została
ratyfikowana przez Rzeczpospolitą Polską.
Należy zauważyć, iż Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy wzywa Państwa
członkowskie (w tym Polskę) do:
-
wprowadzenia do prawa krajowego zasady wspólnego zamieszkiwania [z
dzieckiem przez każdego z rodziców] (W wersji angielskiej “principle
of shared residence”) po separacji, ograniczając wszelkie wyjątki do
przypadków nadużyć wobec dzieci lub ich zaniedbywania czy przemocy
domowej – punkt 5.5 Rezolucji 2079 (2015)
- zachęcania [do korzystania]
oraz, gdy to wskazane, ustanowienia mediacji w ramach postępowania
sądowego w sprawach rodzinnych z udziałem dzieci, w tym zarządzonych
przez sąd sesji informacyjnych, w celu uświadomienia rodzicom, iż
wspólne zamieszkiwanie [z dzieckiem przez każdego z rodziców] może
być odpowiednim rozwiązaniem w świetle najlepiej pojętego interesu
dziecka, oraz podejmowania działań na rzecz takiego rozwiązania –
punkt 5.9 Rezolucji 2079 (2015)
oraz:
-
Zgromadzenie pragnie podkreślić, iż poszanowanie życia rodzinnego
jest podstawowym prawem zawartym w Artykule 8 Europejskiej Konwencji
Praw Człowieka (ETS nr 5) oraz wielu międzynarodowych instrumentach
prawnych. Dla rodzica i dziecka możność bycia razem stanowi
konieczny element życia rodzinnego. Rozdzielenie dziecka i rodzica
niesie za sobą nieodwracalne skutki dla relacji między nimi. O takim
rozdzieleniu powinny orzekać wyłącznie sądy i tylko w wyjątkowych
okolicznościach wiążących się z poważnym ryzykiem dla interesu
dziecka. – punkt 3 Rezolucji 2079 (2015)
- Ponadto, Zgromadzenie jest
przekonane, że rozwijanie wspólnej odpowiedzialności rodzicielskiej
pomaga w przełamywaniu stereotypów [związanych z płcią] na temat ról
kobiet i mężczyzn w rodzinie i jest jedynie odbiciem zmian
socjologicznych, które zaszły przez ostatnie pięćdziesiąt lat w
zakresie tego, jak zorganizowana jest sfera prywatna i rodzinna. –
punkt 4 Rezolucji 2079 (2015)
Uważam, że w Polsce dochodzi do systemowego naruszania podmiotowych praw
dzieci oraz ich rodziców (a w szczególności ojców), bowiem w przypadku
rozstania się rodziców dziecko i jeden z rodziców (najczęściej ojciec)
pozbawiani są możliwości kontynuowania życia rodzinnego. Sądy Powszechne
Rzeczypospolitej Polskiej orzekając o tzw. wzajemnych kontaktach rodzica
i dziecka w kuriozalnym wymiarze kilku godzin na dwa tygodnie
doprowadzają do zerwania więzi pomiędzy dzieckiem a rodzicem, prawo do
poszanowania życia prywatnego i rodzinnego (art. 8 ust. 1 Europejskiej
Konwencji Praw Człowieka) jest systemowo naruszane przez Rzeczpospolitą
Polską.
Mając na względzie treść art. 8 ust. 2 Europejskiej Konwencji Praw
Człowieka, oraz treść Rezolucji 2079 (2015), uważam, iż niedopuszczalne
jest ograniczanie władzy rodzicielskiej jednego z rodziców w sposób i na
przesłankach określonych w art. 58 § 1a i art. 107 § 2 Ustawy z dnia 25
lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ingerencja władzy publicznej
w prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego jest
niedopuszczalna, za wyjątkiem występowania okoliczności wiążących się z
poważnym ryzykiem dla interesu dziecka, które to okoliczności
nadużywania władzy rodzicielskiej i jej konsekwencje zostały określone w
art. 109 i 111 KRiO.
Zmiany w porządku prawnym wprowadzone Ustawą z
dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy
oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2015r. poz. 1062),
zainicjowane przez Rzecznika Praw Dziecka zmierzają w dobrym kierunku,
bowiem koniecznym jest zapewnienie dzieciom prawo do obojga rodziców w
przypadku ich rozstania [3].
Należy jednak zauważyć, iż zmiany wprowadzone cytowaną wyżej ustawą są
niewystarczające i nie zabezpieczają prawa dziecka do obojga rodziców,
nie są zgodne z intencjami wnioskodawcy – tj. Rzecznika Praw Dziecka, co
zostało wprost dostrzeżone przez Komisję Nadzwyczajną do spraw zmian w
kodyfikacjach [4],
jak i również przedmiotowa Komisja wskazała na konieczność wprowadzenia
dalszych zmian w prawie materialnym – tj. w Ustawie Kodeks rodzinny i
opiekuńczy. Uznać zatem należy, iż Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o
zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy – Kodeks
postępowania cywilnego (Dz.U. z 2015r. poz. 1062), jest pewnego rodzaju
bublem prawnym, bowiem nie realizuje celów i założeń wnioskodawcy (tj.
Rzecznika Praw Dziecka), zaś Sądy Powszechne Rzeczypospolitej Polskiej
powołując się na enigmatyczny zapis „dobra
dziecka”, w dalszym ciągu naruszają prawo dziecka do obojga rodziców
w przypadku ich rozstania, w dalszym ciągu ustalają kontakty dziecka z
jednym z rodziców w kuriozalnym wymiarze kilku godzin na dwa tygodnie,
oraz ograniczają władzę jednego z rodziców na podstawie art. 58 § 1a i
art. 107 § 2 KRiO.
Domagam się zatem usunięcia z porządku prawnego z art. 58 § 1a i z art.
107 § 2 Ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy
zapisu: „Sąd
może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców,
ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i
uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym
przemawia.”, bowiem jest to zapis niezgodny z art. 8 ust. 1 i 2
Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Generowanie sztucznego konfliktu przez jedną ze stron procesowych, w
celu osiągnięcia wyłącznej opieki nad dzieckiem w przypadku rozstania
się rodziców skutkuje dramatami dzieci jak i rodziców pozbawionych
możliwości wychowywania własnego potomstwa. Wprowadzenie jako nadrzędnej
zasady opieki naprzemiennej nad dzieckiem w przypadku rozstania się
rodziców, będzie stanowić wywiązanie się przez Rzeczpospolitą Polską z
obowiązku ochrony praw dzieci jak i rodziców wynikającego z art. 8 ust 1
i 2 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, jak i również będzie
skutkować zanikiem radykalnych posunięć rodziców – tj. „porwań
rodzicielskich” i „alienacji rodzicielskiej”.
Na podstawie art. 13.1 Ustawy o petycjach wnoszę o powiadomienie mnie w
formie pisemnej listem poleconym o sposobie załatwienia niniejszej
petycji wraz z uzasadnieniem, bez zbędnej zwłoki zgodnie z art. 10.1
Ustawy o petycjach.
-
Oryginalny tekst rezolucji jest dostępny jest pod następującymi
adresami URL: http://assembly.coe.int/nw/xml/XRef/Xref-DocDetails-EN.asp?FileID=22220&lang=EN http://assembly.coe.int/nw/xml/XRef/X2H-Xref-ViewPDF.asp?FileID=22220&lang=en
-
Przetłumaczona na język polski przez Ministerstwo Sprawiedliwości
rezolucja jest dostępna jest pod następującymi adresami URL:
https://ms.gov.pl/pl/prawa-czlowieka/miekkie-prawo-miedzynarodowe/prawo-rodzinne/ https://ms.gov.pl/pl/prawa-czlowieka/miekkie-prawo-miedzynarodowe/prawo-rodzinne/download,3093,0.html
-
Cytat za Rzecznikiem Praw Dziecka „Prawo dziecka do obojga rodziców
będzie teraz lepiej zabezpieczone. … Przypomnijmy, że nowelizacja
ustawy o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy –
Kodeks postępowania cywilnego, podjęta przez Senat na wniosek
Rzecznika Praw Dziecka, wprowadza po raz pierwszy w polskim prawie
przepis mówiący o prawie dziecka do wychowania przez oboje
rodziców.” –
http://brpd.gov.pl/aktualnosci/kodeks-rodzinny-i-opiekunczy-znowelizowany
-
Stenogram obrad Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach
z dnia 24.06.2015r.:
http://orka.sejm.gov.pl/Zapisy7.nsf/wgskrnr/NKK-95
Przewodniczący poseł Witold Pahl: „Rozumiem,
że jest to dezyderat pod adresem ustawodawcy, aby wprowadzić
tego rodzaju dyrektywę do przepisów materialnych. Tak? Zatem,
jeśli chodzi o ten etap to, jeśli uznamy to za potrzebne…
uważam, że tak. Będzie to przesłanka negatywna, bo sąd będzie w
uzasadnieniu zobligowany do wyjaśnienia podstaw, dla których
porównywalność została ukształtowana. Rozumiem, że wprowadzenie
pojęcia w przepisach proceduralnych nie zrealizuje zakładanego
celu. Stwierdzam to z przykrością, panie ministrze, bo
rzeczywiście powinniśmy się pochylić nad wprowadzeniem tego do
art. 58. … Musimy uderzyć się w pierś, bo powinniśmy to
wprowadzić na etapie postępowania w trakcie pierwszego czytania,
może nie byłoby za późno.”
Naczelnik wydziału w Ministerstwie Sprawiedliwości Wiesław
Grajdura: „Oczywiście,
to, że norma prawna, którą być może ustawodawca chciał stworzyć
miałaby obligować do określania władzy rodzicielskiej w okresach
porównywalnych. Być może takie założenie przyświeca ustawodawcy.
Jednak, jeżeli rzeczywiście przyświeca i stwierdzi, że istnieje
taka potrzeba, to powinien je zrealizować poprzez umiejscowienie
odpowiednich regulacji w przepisach prawa materialnego, a nie w
przepisach prawa formalnego.”
|
|
 Znasz nasze akcje?
|
