|
akcja Pisma Procesowe
ta zakładka będzie uboga - bo my
nie walczymy w sądach tylko z sądami
nie dajemy żadnej gwarancji na sukces - ale pamiętaj tylko Ci
którzy zabrali dziecko - 20tu na 1000 je mają
Wnioski - wzory
-
wniosek o alimenty
-
wnioski istotne
-
wniosek o kontakty
-
apelacja
-
obniżenie
alimentów
-
skarga na przewlekłość
-
skarga na
sąd
-
uchylenie aliemntów
-
wyłaczenie sędzi 1
-
wyłaczenie sędzi 2
Prawa
dzieci do kontaktów
„W literaturze przedmiotu różne aktywne i bierne formy zachowań
opiekunów uznaje się za przemoc psychiczną wobec dziecka.
Zachowania aktywne obejmują różnorodne formy werbalnej agresji i
wrogości wobec dziecka lub działania, takie jak: straszenie,
szantażowanie, wymuszanie lojalności, terroryzowanie,
upokarzanie, wyręczanie dziecka i zastępowanie jego aktywności
własną aktywnością, różne formy nadmiernej kontroli, wzbudzanie
poczucia winy, stawianie dziecka w sytuacji sprzecznych wymagań
i komunikatów, nieposzanowanie godności osobistej i prywatności
dziecka, jego deprawowanie. Z kolei do zachowań biernych,
zwanych także „zaniedbaniami emocjonalnymi, psychicznymi”,
zalicza się unikanie interakcji z dzieckiem, jego izolowanie,
emocjonalne odrzucenie i zaniedbywanie potrzeb emocjonalnych
dziecka, ignorowanie oraz pozbawianie stymulacji”
Źródło - Zaburzenia rozwojowe dzieci krzywdzonych emocjonalnie.
Rozpoznanie i interwencja psychospołeczna w doświadczeniach
brytyjskich i polskich”, red. Iwaniec D., Szmagalski J., Wyd.
Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2005, s. 15
-
Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 2 grudnia 1957 roku (sygn.
akt I CR 1045/56, OSN 1959/3/76), jasno wskazał iż:
„Właściwie rozumiane dobro dziecka i interes społeczny,
które zgodnie z art. 54 k.r. (95 k.r.o.) stanowią główne
przesłanki powierzenia władzy rodzicielskiej nad dziećmi
jednej ze stron, wymagają od niej nie tylko troski o
zapewnienie dziecku ubrania i wyżywienia, lecz co najmniej w
równej mierze starań o jego zdrowie fizyczne i psychiczne,
polegających na właściwym ukształtowaniu jego charakteru i
przygotowaniu do życia społecznego. Wymogom tym nie czyni
zadość wpajanie w dziecko uczucia niechęci czy też
nienawiści w stosunku do własnego ojca [matki].”
-
Z całą stanowczością wskazać należy, że uniemożliwianie
kontaktów z dzieckiem drugiemu z rodziców w wyjątkowych
wypadkach może doprowadzić do zastosowania normy art. 111
K.r.o. (pozbawienie władzy rodzicielskiej). Taką możliwość
dostrzegł również Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 1
października 1998 r., w którym stwierdził, że za nadużycie
władzy rodzicielskiej i rażące zaniedbywanie wynikających z
niej obowiązków w rozumieniu art. 111 § 1 K.r.o. może być
uznane celowe izolowanie dziecka i jego psychiczne sobie
podporządkowywanie (I CKN 834/98, OSNC 1999/4/72).
-
Przejawiające się w jakiejkolwiek formie wychowanie dziecka
w niechęci, czy nienawiści do jednego z rodziców ma
niekorzystny wpływ na poczucie jego wartości i godności.
Jest więc to działanie bardzo szkodliwe dla małoletnich i
powinno być jak najszybciej powstrzymane. Jednoznacznie
wypowiada się na ten temat Sąd Najwyższy w uchwale z 8 marca
2006 roku (III CZP 98/05, OSNC 2006, Nr 10, poz. 158), w
której stwierdzono, że „przesłanką zakazania rodzicom
osobistej styczności z dzieckiem oraz jej ograniczenia jest
dobro dziecka; orzeczenie takie może być wydane tylko w
interesie dziecka. Przesłanka ta jest spełniona w
szczególności, gdy osobista styczność rodzica z dzieckiem
może zagrażać jego życiu, zdrowiu, prawidłowemu rozwojowi,
bezpieczeństwu, prowadzić do jego demoralizacji, do
kształtowania u niego postaw aspołecznych, a także postawy
wrogości względem drugiego rodzica”.
-
W postanowieniu z dnia 30 sierpnia 1977 r., III CRN 204/77
(nie publ.) SN przyjął, że:
„uniemożliwienie utrzymania właściwego kontaktu osobistego
pomiędzy rodzicem a dzieckiem narusza w zasadzie interes
małoletniego i może stanowić przyczynę uzasadniającą zmianę
prawomocnego postanowienia regulującego wykonywanie władzy
rodzicielskiej (art. 577 k.p.c.).”
|
|
 Znasz nasze akcje?
|
